صد سال تنهایی

با تو حكايتي دگراين دل ما بسر كند
شب سياه قصه را هواي تو سحر كند
باور ما نميشود در سر ما نميرود
از گذر سينه ما يار دگر گذر كند


گل به گل ، سنگ به سنگ این دشت
یادگاران تو اند
رفته ای اینک و هر سبزه و سنگ
در تمام در و دشت
سوکواران تو اند
در دلم آرزوی آمدنت می میرد
رفته ای اینک ، اما ایا
باز برمی گردی ؟
چه تمنای محالی دارم
خنده ام می گیرد


چه بسیارند مردمانی که با ملامت دیگران ، بیماری و بدبختی را به سوی خود کشانده اند .
آنچه را که آدمی در دیگران نکوهش میکند ، در واقع به سوی خود جذب میکند. داوری مکنید تا بر شما داوری نشود. حکم مکنید تا بر شما حکم نشود ...


آنجا كه چشمان مشتاقی برای انسانی اشك می ریزد،زندگی به رنج كشیدنش می ارزد.
من شاید از همه خسته تر از دنیا باشم ولی دیدن خنده ی کودک و گریه ی مادر و شنیدن: دوستت دارم ای انسان خوب ,اشتیاق زندگی میبخشد حتی به من.